Eurowizja 2024, która ledwie rozpoczęła swój bieg, już zbiera żniwo skandali i kontrowersji. W pierwszym półfinale 68. Konkursu Piosenki Eurowizji, który odbył się w malowniczym Malmö, pojawił się moment, który wstrząsnął zarówno publicznością, jak i organizatorami.
Eric Saade, znany szwedzki artysta, już na starcie zaskoczył wszystkich. Pojawienie się na scenie z kefiyeh (arabskim nakryciem głowy) owiniętym wokół dłoni, wywołało burzę w sieci. Powodem tej decyzji miało być poparcie dla Palestyny w jej konflikcie z Izraelem.
Organizatorzy Eurowizji od lat podkreślają, że konkurs jest wydarzeniem pozbawionym politycznych konotacji. Niestety, jak pokazał ten incydent, nie zawsze udaje się utrzymać tę zasadę.
Sam Saade, w reakcji na falę krytyki, wystosował oświadczenie na mediach społecznościowych. Stwierdził w nim, że „wolność nie powinna być kontrowersyjna” i że jest to fundamentalne prawo każdego człowieka. Jego gest został jednak przyjęty z mieszanymi reakcjami przez Europejską Unię Nadawców (EBU), która wyraziła żal, że artysta wybrał tę formę manifestacji.
Nie był to jedyny incydent o politycznym wydźwięku na tegorocznej Eurowizji. Również przedstawicielka Irlandii, Bambie Thug, podzieliła się publicznie, że została poproszona przez organizację o usunięcie politycznych sloganów z makijażu twarzy. Jest to kolejny przykład na to, jak polityka przenika do sfer rozrywki, nawet tam, gdzie powinna być wyłączona.
Warto również zaznaczyć, że polityczne kontrowersje mogą się nasilać w nadchodzących dniach, szczególnie w kontekście udziału Izraela w konkursie. Dyskusje na temat zasadności udziału kraju będącego w stanie konfliktu nie milkną od miesięcy. Pomimo licznych protestów, EBU podtrzymała swoją decyzję, co tylko pogłębia napięcie wokół wydarzenia.
Eurowizja, która miała być świętem muzyki i kultury, staje się areną walki politycznych ideologii. Pytanie, czy jest to kierunek, w którym chcemy, aby ta instytucja się rozwijała, pozostaje otwarte. Jednakże, bez względu na poglądy, warto pamiętać, że Eurowizja ma zawsze być przestrzenią wolną od polityki, gdzie muzyka łączy ludzi, nie dzieli.
